มาตรฐานเวลาเป็นข้อกำหนดสำหรับการวัดเวลา การกำหนดตัวเลขหรือวันที่ในปฏิทินให้กับ ช่วง เวลาหนึ่ง (จุดในเวลา) การหาปริมาณระยะเวลาของช่วงเวลา และการสร้างลำดับเหตุการณ์ (ลำดับเหตุการณ์) ในยุคปัจจุบัน ข้อกำหนดเกี่ยวกับเวลาหลายอย่างได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าเป็นมาตรฐาน โดยที่แต่ก่อนเป็นเรื่องของธรรมเนียมและการปฏิบัติ การประดิษฐ์นาฬิกาอะตอม ซีเซียมในปี พ.ศ. 2498 ได้นำไปสู่การแทนที่มาตรฐานเวลาทางดาราศาสตร์ที่เก่ากว่าและเป็นแบบธรรมดา เช่นเวลาดาวฤกษ์และเวลาอีฟีเมอริส เพื่อวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติส่วนใหญ่ โดยมาตรฐาน เวลา ที่ใหม่กว่าตาม เวลา อะตอมทั้งหมดหรือบาง ส่วน โดยใช้ SI วินาที เวลา ปรมาณูระหว่างประเทศ (TAI) เป็นมาตรฐานเวลาระหว่างประเทศหลักซึ่งใช้คำนวณมาตรฐานเวลาอื่นๆ เวลาสากล (UT1) คือเวลาเฉลี่ยตามดวงอาทิตย์ที่ลองจิจูด 0° ซึ่งคำนวณจากการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ มันแตกต่างจาก TAI เนื่องจากความผิดปกติในการหมุนของโลก เวลาสากลเชิงพิกัด (UTC) เป็นมาตราส่วนเวลาปรมาณูที่ออกแบบมาเพื่อประมาณเวลาสากล UTC แตกต่างจาก TAI ด้วยจำนวนวินาที UTC ถูกเก็บไว้ภายใน 0.9 วินาทีของ UT1 โดยการแนะนำขั้นตอนหนึ่งวินาทีใน UTC หรือ อธิกวินาที Global Positioning Systemออกอากาศสัญญาณเวลาที่แม่นยำมากตามเวลา UTC